jueves, junio 15, 2006

Xexi T'estimem

Martes 13 de junio. Un mensaje de mi novia, me confirma que S. ha fallecido.
Creo que no hace falta explicar el sentimiento que corre por dentro, al saber una noticia así.
Hoy ha sido la ceremonia, sinceramente muy emotiva, ya que han leído un poema de un escritor catalán y ha sido inevitable que la gente rompiera a llorar. Después mas lecturas, esta vez de la hermana y de uno de sus muchos amigos. Palabras sinceras, escritas desde el corazón, para una persona, que aunque suene a tópico, es la pura verdad… hay pocas como ellas.
Photobucket - Video and Image HostingRealmente no tengo palabras para describir lo que pasa por mi mente cuando pienso en lo dura que es la vida cuando ocurren cosas así. Supongo que es cuando te das cuenta de que en esta mierda de vida, no somos nada y, que a la más mínima, vamos a desaparecer y, como me ha dicho una compañera de mi trabajo esta tarde, tenemos que vivirla al máximo. Eso es lo que voy a hacer. Disfrutar de la vida que tengo, de mi familia, de todo lo que me rodea y por supuestísimo, de la persona que me llena y hace que todo tenga sentido. No quiero parecer pastelosa, ni cursi… pero me siento orgullosa de tener la novia que tengo.

Así que, borrón y cuenta nueva… recordaremos los buenos momentos y seguiremos adelante con ellos. Estés donde estés, siempre estarás con nosotros “Xexi”.

T’estimem Xexi

P.D. Este es el poema que leyó su hermana y traducido a castellano, para l@s que no lo entiendan.


Parlem de tu, però no pas amb pena.
Senzillament parlem de tu, de com
ens vas deixar, del sofriment lentíssim
que va anar marfonent-te, de les teves
coses parlem i també dels teus gustos,
del que estimaves i el que no estimaves,
del que feies i deies i senties;
de tu parlem, però no pas amb pena.



I a poc a poc esdevindràs tan nostre
que no caldrà ni que parlem de tu
per recordar-te; a poc a poc seràs
un ges, un mot, una mirada un gesto,
que flueix sense dir-lo ni pensar-lo.

Miquel Martí i Pol

Hablamos de ti, pero no con pena.
Sencillamente hablamos de ti, de como
nos dejaste, del sufrimiento lentísimo
que fue consumiéndote, de tus
cosas hablamos y también de tus gustos,
de lo que querías y de lo que no querías,
de lo que hacías y decías y sentías,
de ti hablamos, pero no con pena.

Y poco a poco te volverás tan nuestro
que no hará falta ni que hablemos de ti
para recordarte, poco a poco serás
un gesto, una palabra, un gusto, una mirada
que fluye sin decirlo ni pensarlo.

----------------------------------------------------------------------

P.D.2: Mañana tengo una entrevista de trabajo… a ver como va.

P.D.3: El fin de semana nos vamos mi novia, mi cuñada, su novio y yo a la Patum de Berga
(fiesta popular de Catalunya), prometo contar que tal ha ido e intentar escribir algo mas alegre… que ya toca.

P.D.4: acabo de recibir un e-mail con esta foto que me ha hecho gracia y he querido compartir.
Photobucket - Video and Image Hosting
Hay que ver lo que pueden llegar a pensar para una campaña publicitaria...

Comments:
XeXiiiiiiiiii!!!!! :_)
Me encantan los poemas de este hombre -aunque sean tristes- por lo que expresan.
¿Orgullosa...? Ya! xD
 
¬¬ pS! pues si... que pasa? óò
 
Pues que este caso me recuerda al de un amigo mío que murió hace tres años. Cáncer de estomago.Todo fué muy rápido: entre el momento del diagnóstico y su fallecimiento pasaron solo 6 meses. Tenía 35 años. Tres meses antes del diagnóstico había tenido un hijo. Ni siquiera en la ceremonia por el primer año de su fallecimiento podia yo acabar de creerlo. Nunca nos explicaremos por que pasan cosas así (a menos que el otro lado sea mucho mejor que este). En fin, ¡a vivir la vida!. Que tengas suerte. ¡Ah!...lindo poema.
 
Por cierto, Sergi sólo tenia 26 años... la vida es injusta.
 
Perdi a mi novia hace año y medio. Puedo comprender el dolor. Los recuerdos a veces duelen, pero siempre acaban compensando.

cuidate.
 
Estas cosas sólo pueden encajarse de una manera... y seguir adelante.

Muchísima suerte en la entrevista :)

Un besazo
 
se necesita tu ayuda...pasar por blog para mas informacion...gracias..
y un abrazo grande
 
Publicar un comentario

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?